محمدعلی مجاهدی عنوان کرد؛

کتابخانه‌های عمومی پایگاه و زادگاه محافل ادبی هستند

محمدعلی مجاهدی از شاعران پیشکسوت شعر آیینی با تقدیر از نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور برای راه‌اندازی محافل شعری با محوریت کتابخانه‌های عمومی، گفت: بهترین عامل دخیل در گسترش دایره واژگانی شاعران جوان «کتاب» و به خصوص کتاب‌های مرجع است که آن را در کتابخانه‌های عمومی می‌توان یافت.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور به نقل از تسنیم، در پی منویات مقام معظم رهبری و توجه ویژه ایشان به شعر و ادبیات و همچنین مطالبه همیشگی ایشان در حمایت از جریان‌های اصیل ادبی، نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور با همراهی جمعی از استادان عرصه شعر و ادب اقدام به تشکیل و راه‌اندازی محافل ادبی در سراسر کشور و با محوریت کتابخانه‌های عمومی کرد که این اقدام با استقبال اهالی و فعالان این عرصه همراه بود.

محمدعلی مجاهدی از شاعران پیشکسوت شعر آیینی، با اشاره به نقش بی‌بدیل محافل ادبی در رویش، کشف و پرورش استعدادهای ادبی کشور گفت: محافل ادبی از دیرباز تا کنون نقشی اساسی در بالندگی حوزه شعر و ادب داشته است؛ به عنوان مثال مستنداتی از مسئله نقد شعر که از زمان صفویه در تذکره‌ها وجود دارد که در مورد یک بیت صائب تبریزی مباحثی در محافل آغاز می‌شود. نظرات مختلف و شنیدن این نقدها و پاسخ‌هایی که از سوی صاحب‌نظران اعلام می‌شود، مسلما در اینکه شعرا بتوانند بهتر با عواملی که در آفرینش شعر -چه از نظر ساختاری و چه ازنظر محتوایی- دخیل هستند، بهتر آشنا شوند.

وی افزود: تجربه نشان داده است که استان‌هایی که دارای انجمن‌ها و محافل باسابقه‌تری بوده‌اند، چهره‌های شاخص‌تری را به عرصه ادبیات و شعر تحویل داده‌اند. به عنوان مثال در انجمن ادبی محیط در قم که بنده از سال ۱۳۴۲ تا کنون مسئولیتش را بر عهده دارم، دستاوردهای بسیار جالبی در زمینه شعر آیینی به دست آمده است. به طوری که بسیاری از دوستان و صاحب‌نظران بر تأثیرگزاری این انجمن در شکل‌گیری و بالندگی و همچنین شناسایی ابعاد موضوعی شعر آیینی تأکید داشته است.

مجاهدی درباره شکل‌گیری و رویش انجمن‌های ادبی جدید با محوریت کتابخانه‌های عمومی گفت: ما همواره در پرورش استعدادها درباره شعرای جوان بر وسعت دایره واژگانی شاعر تأکید و پافشاری داشته‌ایم. شاعر هر مقدار گستره اطلاعاتی و مطالعاتی اش بیشتر باشد، قدرت مانور او در عرصه آفرینش شعر بیشتر می‌شود. چراکه لغات و واژگان همچون سربازانی می‌مانند که تحت امر شاعر هستند تا در زمان سرایش شعر هر کدام را احضار کنند در اختیار او قرار می‌گیرند. مسلما بهترین عامل دخیل در گسترش دایره واژگانی شاعران «کتاب» و به خصوص کتاب‌های مرجع است که آن را در کتابخانه‌های عمومی می‌توان یافت.

این شاعر پیشکسوت ادامه داد: نقش کتابخانه‌های عمومی در رشد و بالندگی استعدادهای جوان بی بدیل است و ورود نهاد کتابخانه‌ها و انتخاب کتابخانه‌های عمومی به عنوان پایگاه و زادگاه محافل ادبی، نهایت خوش‌ سلیقه‌گی و آینده‌بینی تصمیم‌ گیرندگان این حرکت بوده است. بنده در جلسه افتتاحیه محفل ادبی فیض بودم و از طریق فضای مجازی آن را پیگیری می‌کنم و می‌بینم که چه مقدار اشتیاق نشان داده می‌شود و چه مقدار استعدادهای گمنام در گوشه و کنار کشور در این محافل مجال ظهور و بروز پیدا می‌کنند.

وی با اشاره به توجه و اهتمام نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور به حوزه شعر و ادبیات آیینی گفت: اگر به دقت نگاه کنید می‌بینید که از سده‌های آغازین هجری تا کنون کیان شعر پارسی با ادبیات دینی و آیینی بنیان نهاده شده؛ به طوری که رودکی که پدر شعر پارسی بوده قرآن کریم را از حفظ بوده و انس عجیبی با متون اسلامی و معارف اسلامی داشته؛ همچنین حکیم ابوالقاسم فردوسی، سنایی، مولوی و بسیاری دیگر از معارف زلال اسلامی رفع عطش می‌کردند. البته گاهی این برداشت غلط مطرح می‌شود که وقتی می‌گوییم شعر آیینی آن را تنها در دو وجه مناقبی و ماتمی و آن هم در قلمرو شعر ولایی خلاصه می‌کنند. این درحالی است که شعر آیینی بسیار دراز دامن است و گستره آن از شعر توحیدی بگیرید تا شعر اخلاقی، عرفانی، اجتماعی تا عرصه‌های امروز که شعر مقاومت، شعر مدافعان حرم و شهادت می‌رسد و سرچشمه همه اینها در منابع اسلامی بوده است.

این پیشکسوت شعر آیینی با اشاره به ظرفیت‌های محافل ادبی در تقویت این نگاه گفت: این نگاه نسبت به شعر آیینی باید تقویت شود و یکی از ظرفیت‌های ویژه‌ای که این محافل ادبی با محوریت کتابخانه‌های عمومی می‌توانند به آن بپردازند، کنار زدن این پرده غفلت و معرفی صحیح شعر و ادبیات آیینی در کشور است. امیدوارم با این حرکت کمبودهای حوزه شعر آیینی در استان‌های مختلف شناسایی و تأمین شود و در آینده نه چندان دور شاهد به گُل نشستن این نخل های تازه به بار نشسته باشیم و از سروده‌های شاعران جوان و ولایی بهره ببریم.